Sudán

جمهورية السودان (Jumhuriyat as-Sudan)
Bandeira de Sudán	Escudo de Sudán
Bandeira	Escudo
	Lema: Vai comer o pan coa suor do teu rostro, suando como unha galiña, eu Sudán.
	Himno: Fai un sol de carallo!
Capital; • Poboación	Khartún;
Cidade máis poboada	Omdurmán
Linguas oficiais	Árabe, Inglés
Forma de goberno	República presidencialista baixo unha ditadura.
Presidente Ditador	Omar Hasan Ahmad al-Bashir
Do Reino Unido e Exipto.	1 de xaneiro de 1956
	Superficie
• Total	n/d
	Poboación
• Total	pelexando por petróleo hab.
• Densidade	n/d
	PIB (nominal)
• Total	n/d
• per cápita	n/d
	PIB (PPA)
• Total	depende de que as familias pagan ao refén ser liberado.
• per cápita	n/d
Moeda	Libra sudanesa
IDH	Mui menor ca Chile.
Xentilicio	Sudanés, sudanesa
• Horario de verán	Non aplica
Dominio de Internet	n/d
Prefixo telefónico	n/d
Prefixo radiofónico	n/d
Código ISO	n/d
	Membro de: LA, UA, ONU.

Sudán é o maior país da África en territorio, pero tamén en pobreza, enfermidades, fame e guerras civís. O nome do país deriva da expresión árabe Bilad-as-Sudan que significa "terra dos desafortunados".

Índice

HistoriaEditar

Na antigüidade o Sudán era coñecido como Nubia, debido aos n00bs que alí vivían, cuxo único propósito era tallar bloques enormes de granito para exportar os excéntricos faraóns no norte construíren as súas pirámides.

No século VII chegaron os árabes e difundiron o islamismo. O pobo sudanés lle gustou a novidade, agora non precisan máis estar só tallando bloques de granito, eles tiñan novos propósitos de vida, se estouraren, apedrejado prostitutas, cortaren cabezas, eran algunhas das atraccións que o islamismo trouxo para aquela terra.

O Sudán era un lugar inóspito e pouco habitado ata 1654, ano en que o territorio foi visitado polo explorador James Cook. El quería pasar vacacións en Hawaii mais acabou pegando o tren mal na estación de Itaquaquecetuba, e foi parar en Sudán

Tras pasar un tempo por alí apreciando as belezas naturais de África e comendo cabras das máis variadas razas, el ea súa comitiva foron atopados por unha tribo de voraces indios caníbales hermafroditas. Toda a súa comitiva morreu, só sobre James para contar a historia.

A finais do século XIX na época do neocolonialismo o Sudán foi conquistado polos británicos que quedaron alí disputando este pedazo de terra con Exipto que quería ter un lugar para despachar as súas mocréias.

Nos anos 50, así como os outros países europeos, se mareo de África e abandonou todas as súas colonias, o que inclúe o Sudán. Foi así que Sudán conquistou a súa independencia.

ActualmenteEditar

Grupo de sudaneses reunidos para unha típica confraternización.

A falta do que facer, o Sudán comezou a ofrecer apoo a terroristas, ao final os Estados Unidos non saben onde está o Sudán, facendo do país un agocho perfecto para os militantes de Al Qaeda, sen contar que o deserto é bo campo de adestramento.

A ONU decreta embargo económico ao Sudán, pero a acción prezos non facer diferenza, pois non ten como deixar máis pobre nun país miserable.

PolíticaEditar

En Sudán o sistema de goberno, así como nas outras comunidades africanas ultrapobres, é o das sociedades indíxenas, onde quen manda é o cacique, e ai de quen non quere. O cacique tamén é o comandante do sistema de educación, pois é el que pasa os seus sabios ensinanzas para os outros membros da tribo, de xeración en xeración.

EconomíaEditar

A economía do Sudán está baseada no diñeiro que cobran as familias dos reféns que capturan a comer, na exportación de prostitutas negras que só dan, do arcaico instrumento de tiro con arco e de refuxiados.

O Sudán é o maior exportador de area do deserto, obtido grazas ás grandes empresas que varren deserto. Tamén Sudán está entre os primeiros países importadores de técnicos de ONGs e exploradores de National Geographic.

O PIB do Sudán é descoñecido, xa que as persoas non teñen idea do carallo que porra é eso (e pregúntome o mesmo). O home máis rico do país é Jahmid Dameh Ti-Dibnero, secretario xeral da [[Organización dos árabes Forrado (OAF). Este dedícase a distribuír aos pobres cousas como bombas, ataques, malleiras e outras cousas deste tipo. El é o mellor exemplo para a frase "É mellor dar que recibir." O ano pasado, os beneficios económicos do país sumou $ -13.430.959,69, demostrando que este é un país cunha economía forte, forte poder financeiro (unha Suiza africano), pouco deficitária.